Bir merak ile başlayan oyun sevdamız tam bir tutkuya dönüşmeye başladı diyebilirim. Bir önce ki yazımda anlattığım gibi değişik bir tecrübe ile başlayan bu macera bizi tam anlamı ile içine çekti. O günün ertesinde hemen iki farklı eve daha rezervasyon yaptım ve o günün gelmesini beklemeye başladık.

Gittiğimiz evdeki ev sahiplerinin önerilerini dikkate alarak iki ev seçtim. Bu sefer Anadolu yakasını tercih ettik. Konsept olarak da bir evi korku bir evi bilmece olarak düşünüp evlere bakmaya başladım. Doğrusunu söylemek gerekirse korkuyu bir yandan çok istiyoruz bir yandan da hiç istemediğimizi söyleyebilirim. Evleri araştırdıktan sonra Kadıköy Bahariye'de ''Kusursuz Kaçış'' ve ''Görevin'' evlerine rezervasyon yaptım. Saat 17.00 Kusursuz kaçış 21.15 Görevin ayırttım. Düşüncem en azından korkup gerilsek de sonra biraz daha sakinleşir eğleniriz.

Gün geldi çattı, saat 17.00 ve biz Boğa'dan Fenerbahçe Stadyumuna giden yolun sağ tarafında kalan Halkbanka'sının önüde karşı binanın 3. katında, camları siyah ve Kusursuz Kaçış yazan eve bakıyoruz. Yavaş yavaş yürüyerek 3. kata çıktık. Kapıyı çaldık ve kapı açıldı. Bu sefer içerde her hangi bir sayaç yok. Her hangi bir ikaz yok. Sadece parşömene yazılmış oyun kuralları ve oyunun başladığını gösteren karanlığın derinliğinden gelen iç ürperten müzikler. Evin konsepti Halka filminden esinlenilmiş.

Yaşananları tabiki anlatmayacağım. Ama şunu söyleyebilirim ki korku insanın beynini nasıl dondurur, insanlar nasıl korkunca düşünemez işte o gün o evde anladım. Altı kişi resmen beyinler durdu en basit şeyi bile düşünemez olduk. Biz ki bu oyunlarda fena olmayan bir gurubuz(ki daha sonraki oyunda bunu yine kanıtladık) resmen beyinlerimiz durdu diyebilirim. Uzun zamandır bu kadar korktuğumu ürperdiğimi hatırlamıyorum. Süper bir tasarım, çok güzel efektler ve mükemmel seslendirme. Hakikaten hakkını vermişler. Korkuyu seviyorsanız bu ev sizin için biçilmiş kaftan. Muhakkak deneyin. Bilmeceler önce ortam o kadar sizi kitliyor ki donup kalıyorsunuz.

Kusursuz Kaçış

Evi tamamlayıp kendimizi toparlamak, yemek yemek ve biraz yaptıklarımızı konuştuktan sonra ikinci evimize bilenerek çıktık yola. Ama resmen yenilgiyi hatta hezimeti kabul edemedik diyebilirim.

Bu sefer ki evimiz yine Bahariye'de Moda'ya giden yolun üzerindeki kilisenin karşısındaki Alaca kunduranın sokağından girip sokağın sonuna kadar yürüyorsunuz. Sokak bitip sola dönünce soldaki 6 numaralı üç katlı bina.

İçeri giriyoruz ve burada da sayaç yok. Bir kağıt var ve okuyarak oynamaya başlıyoruz. Buradaki konsept bulmacalar üzerine. O evde ölmüş olan bir professör ölmeden önce evin bir yerine aile yadigarını saklıyor ve onu bulmamız gerek.

Oyun detaylarını yine atlayarak sona geliyorum ve bu sefer başarının verdiği gurur ile fotoğrafımızı çektiriyoruz. Ev hakikaten eğlenceli, zeka gerektiren ve detaylara boğulmamış bir ev. Aydınlık olması ve 3 kat içinde koşturuyor olmanız ayrı bir tat katıyor. Bulmacaları akıl yürütmeyi sevenlere burayı da önerebilirim.

Görevin

Bu oyunlardan sonra öğrendik ki biz ekip olarak tam bir bilmece-bulmaca ekibiyiz ve bu konuda iyiyiz. Korkmanın yeri ayrı ama sorular ve detaylar da çok daha iyiyiz.

Bu oyun gününün ardından gelecek ay için şimdiden öneri olarak aldığım iki evi incelemeye başladım bakalım bizi daha nasıl evler bekliyor. Ama sanırım bizim bir kez daha korkmaya ihtiyacımız var. Hem korkuyoruz hem de para veriyoruz akıllı işi değil.